Wanneer is de bib open tijdens de Kerstdagen?

90 jaar Gezinsbond

In de inkomhal: een tentoonstelling van heemkundige kring Wibilinga over het negentigjarig bestaan van de Gezinsbond in Wevelgem. Foto's, knipsels, prullaria en parafernalia geven een aardig beeld van de werking van de Gezinsbond.

Gratis te bezichtigen in de bibliotheek, nog tot 8 januari.

Nieuw: Tip van de dag

Vanaf deze week: elke dag een fijne lees-, kijk- of luistertip, met zorg gekozen door de medewerkers van de bibliotheek. Een actuele aanrader of een vergeten pareltje, elke dag naast het rek met onze aanwinsten. Elke nieuwe tip staat ook op onze Facebook-pagina.

Vanavond Avondklok: Kris De Smet

In 2014 houdt De Nieuwe Snaar ermee op, na bijna een halve eeuw touren en platen maken. Bij Manteau verscheen vorig jaar nog van Kris De Smet het dikke boek Het verhaal van De Nieuwe Snaar, de biografie van de band.

Vanavond in CC Guldenberg komt Kris in het kader van Avondklok vertellen over zijn leven in een van de succesvolste kleinkunst-acts van Vlaanderen. Gekruid met anekdotes, geïllustreerd met beelden.

Er zijn nog tickets te krijgen in CC Wevelgem en in de bibliotheek. U kunt ook telefonisch reserveren via 056 433 495 of online.

Luisterboeken voor kinderen

Van 17 tot 25 november 2012 is het Voorleesweek. Naar jaarlijkse gewoonte moedigen kleuterscholen, lagere scholen, kinderdagverblijven, bibliotheken en boekhandels het voorlezen aan. Het campagnebeeld is dit keer een illustratie van Charlotte Dematons.

Aan de balie zijn bladwijzers te verkrijgen met de mooiste voorleesboeken voor 0-3 jaar, 3-6 jaar, 6-9 jaar en 12-15 jaar. Je kan alle boekentips bekijken op de website van de Voorleesweek. Bekijk ook de voorleestips van Katrien Steyaert om het leukste kwartiertje van de dag nóg leuker te maken.

De Voorleesweek is het uitgelezen moment om onze collectie luisterboeken voor kinderen in de kijker te plaatsen. Die kan je ontlenen voor één maand. Je betaalt 0,25 euro. Je vindt onze luisterboeken in het Makkelijk Lezen-rek van de bibliotheek, waar ook de makkelijk lezen-boeken en de Daisy-boeken voor kinderen staan.

Militaire begraafplaatsen van de Eerste Wereldoorlog in Wevelgem

Naar aanleiding van de herdenking 100 jaar Eerste Wereldoorlog richtte de heemkundige kring Wibilinga een werkgroep 14-18 op. Haar eerste tentoonstelling vertelt het verhaal van de militaire begraafplaatsen in onze gemeente. De tento komt er naar aanleiding van een themanummer van het tijdschrift Wibilinga. Ze werkt uitgewerkt door Jan Vancoillie (°1976), historicus. Hij is gespecialiseerd in de Duitse zijde van het verhaal en is één van de drijvende krachten binnen de werkgroep. Nog tot zaterdag 15 december gratis te bekijken in de inkomhal van de bib.

(Foto: Begrafenisstoet voor Generalleutnant Karl von Kettembeil. Hij overleed op 17 september 1916 op 68jarige leeftijd in Wevelgem tengevolge van een ziekte. Zijn lichaam werd naar Duitsland overgebracht.)

Lionel Deflo - leven in dienst van de letteren

Voormalig uitgever en hoofdredacteur van Kreatief Lionel Deflo publiceerde niet zo lang geleden het boek Eerste sergeant-majoor Clausewitz. Naar aanleiding van deze bundel, waarin zijn verspreide verhalen zijn samengebracht, voerde Koen D’haene op dinsdag 6 november een gesprek met de auteur over zijn leven in dienst van de letteren.

Lionel Deflo heeft alle facetten van het literaire wereldje meegemaakt. Hij was mede-oprichter en hoofdredacteur van het literaire tijdschrift Kreatief. Hij was uitgever bij Manteau. Hij schreef recensies en essays. Stelde bloemlezingen samen. Gaf les Literaire Creatie. Zetelt in de bibliotheekraad. Maar bovenal is hij altijd een fervent lezer gebleven.

In 2000 schreef goede vriend Willy Spillebeen een korte biografie van Deflo in de reeks VWS-cahiers. Het gesprek met Koen was daar een mooie aanvulling op. Af en toe plaatste Willy kanttekeningen vanuit de zaal, of sprong hij bij toen een titel of auteur Lionel niet te binnen wou schieten.

Lionel Deflo (1940) werd geboren in Menen, waar toen zowat de enige materniteit in de streek was gevestigd. Hij is de broer van Gilbert Deflo, die een gevierd operaregisseur zou worden "tussen Tokyo en Peking". Deflo's vader zat bij het ontmijningsbataljon en hoopte maar dat zijn zoon het verder zou schoppen dan hij. Het is niet verwonderlijk dat een aantal verhalen uit Eerste sergeant-majoor Clausewitz zich afspelen tegen de achtergrond van de oorlog. De oorlog in Vietnam woedde, Deflo liep kadettenschool en droomde ervan oorlogsreporter te worden, in het spoor van zijn grote held Ernest Hemingway.

Het liep anders. Hij werd leraar, eerst in Moeskroen, dan in Izegem. De literatuur zou hij echter niet meer van zich afschudden. In 1966 richtte hij met zijn vriend Thierry Deleu het tijdschrift Kreatief op. In het blad stonden essays, interviews, vertalingen, polemiek en recensies waarin gekeken werd naar de relatie tussen literatuur, kunst en maatschappij. In Kreatief werd literatuur nooit als een geïsoleerd tijdverdrijf voor enkele fijne luiden bekeken.

"'Kreatief' was een modewoord in die dagen", zei Lionel. "In de redactie zaten onder meer Ludo Abicht, Jaak Fontier, Stefaan Van den Bremt, Hedwig Verlinde en Koen Vermeiren. Kreatief verscheen iedere drie maanden. Tót wegens teruglopende subsidies, de concurrentie van krantenbijlages en toenemende bureaucratische rompslomp van overheidswege een einde kwam aan het tijdschrift, in 2003."

In een van de eerste nummers (waarvan de teksten nog uit lood gezet zijn) werd een enquête gepubliceerd over het culturele leven in Wevelgem. "Dat viel knap tegen," wist Lionel nog. "Ondertussen is er wel wat veranderd. Ik wil dan ook het gemeentebestuur, en schepen van Cultuur Lobke Maes in het bijzonder, bedanken voor de inspanningen die worden gedaan om plaatselijke schrijvers en kunstenaars te ondersteunen."

Kreatief investeerde vooral in themanummers, omdat die het beter deden in de verkoop. Ook vandaag wordt het nummer over Jotie 't Hooft nog vaak gevraagd in het antiquariaat. Interviewer Koen D'haene had een curverbak meegebracht vol oude nummers van Kreatief. Af en toe grabbelde hij een spraakmakend themanummer uit de doos en liet Lionel zijn verhaal doen. Dat pakte bijzonder goed uit. Literatuurgeschiedenis en persoonlijke anekdotiek wisselden elkaar mooi af.

Er kwam een nummer voorbij over 'de stille prozageneratie' (Alstein, Seghers, Marain, Pleysier) van de jaren tachtig, een nummer over twintig jaar mei '68, een themanummer over het begin van de misdaadliteratuur in Vlaanderen (Durnez, Geeraerts en Koen Vermeiren gingen Aspe vooraf) en de herwerkte licentiaatsthesis van Frederik Deflo over het Vlaamse proza over de Eerste Wereldoorlog. Carine Feys ontwierp trouw de covers.

Naar aanleiding van het nummer 'Op het spoor van Boon' bekende Lionel geen echte Boon-liefhebber te zijn. "Ik ben nooit door De Kapellekensbaan heengeraakt. Wat niet wil zeggen dat Boon niet van belang is. Na Claes, Timmermans en Streuvels introduceerde hij de verworvenheden van het modernisme in de Vlaamse prozaliteratuur. Mijn kleine oorlog heb ik wel graag gelezen. Je moet oppassen met engagement in de literatuur. Als je die dingen twintig jaar later leest, denk je vaak: wat een gezáág."

Kreatief heeft altijd borg gestaan voor degelijkheid. Professoren kwamen zelf vragen om een beschouwing in het blad te mogen plaatsen, want dat stond goed op hun cv. Af en toe speelde Kreatief zelfs een pioniersrol. Zo was dit het eerste Nederlandstalige blad dat een verhaal van de latere Nobelprijswinnaar Márquez publiceerde. Samen met Joseph Roth en William Faulkner behoort Márquez nog steeds tot de persoonlijke favorieten van Lionel.

In 1986, na het ontslag van Julien Weverbergh, werd Lionel door Angèle Manteau gekozen als nieuwe directeur van de uitgeverij. Onder zijn leiding werden boeken van Axel Bouts, Willy Spillebeen en Jef Geeraerts uitgebracht. En Weverbergh? Die begon zijn eigen uitgeverij H ('Houtekiet' voluit mocht niet van de mensen die de nalatenschap van Walschap beheerden).

De Boekenbeurs was de jaarlijkse hoogmis voor uitgevers, ook voor Manteau. Vandaag zwaaien BV's als Astrid Bryan en Jeroen Meus de scepter in Antwerpen; vroeger boekten ook literaire schrijvers er grote successen. De misdaadboeken van Jef Geeraerts moesten per palet aangevoerd worden.

Hoewel ook vijfentwintig jaar geleden niet alle boekenprofessionals literair onderlegd waren. "Op een dag kreeg ik een telefoontje van iemand van de Bijenkorf, dat grote Amsterdamse warenhuis," vertelde Lionel. "De mevrouw vroeg of ze de agent van Guido Gezelle aan de lijn kon krijgen."

Allicht dat Lionel vooral de literaire geschiedenisboeken zal ingaan als een van de steunpilaren van de nieuw-realistisch poëzie in de jaren zeventig. Na de hermetische poëzie van de Vijftigers vonden de nieuw-realisten dat poëzie opnieuw aansluiting moest zoeken met het grote publiek, zonder daarom de complexiteit van de werkelijkheid geweld aan te doen. Nieuw-realisten (De Coninck, Van den Bremt, Lasoen, Kopland) schreven daarom over alledaagse onderwerpen, maar vanuit een onalledaagse invalshoek. Ook in zijn essaybundel Bij nader inzien (1985) onderzocht Deflo steeds de relatie tussen boek en werkelijkheid.

Kreatief hield ermee op in 2004. "Met pijn in het hart, maar ook met een gevoel van opluchting," bekende Lionel. "Het opjutten van auteurs. Het eeuwige gevecht met de deadline. De praktische zorgen. Ik was het een beetje beu." Maar hij kan met opgeheven hoofd terugkijken. Kreatief en het nieuw-realisme krijgen twaalf bladzijden in het standaardwerk over de moderne Nederlandse literatuur van Hugo Brems.

Lionel werd een tijdje docent Literaire Creatie in Brugge en Ieper. Katrien Vervaele behoorde tot zijn leerlingen. "Ik geloof echt dat je mensen beter kunt leren schrijven, mits ze een minimum aan talent hebben, natuurlijk." Tegenwoordig is hij vooral lezer. Hij kan zijn leven schetsen aan de hand van zijn boekenkasten. Zijn leven lang heeft hij boeken gekocht, geleend en gelezen.

Ook geleend, ja. In de hoofdbibliotheek in het park, maar ook in zijn geliefde filiaal Wijnberg. "Zelfs de populairste titels kan je er nog in maagdelijke conditie ontlenen," grapte hij. "Bovendien heb ik een persoonlijke band met het gebouw. Eerst was het een vlasschuur. Toen werd het omgebouwd tot een kerk. Ik ben er nog getrouwd met mijn vrouw. Nu leen ik er boeken. De cirkel is mooi rond."

Ook Lionel gaat mee met zijn tijd. Als lid van de bibliotheekraad erkent hij de nood aan een 'belevingsbibliotheek'. De bibliotheek is allang geen suf pakhuis met boeken meer. Een e-reader heeft hij nog niet, maar hij kan wel genieten van die Dwarsliggers -- kleine boekjes die je in je jaszak kwijtkan. "De nazi en de kapper van Edgar Hilsenrath al gelezen? Práchtig boek."

Na afloop van de literaire babbel las Lionel een fragment uit een van zijn verhalen voor. Het Wevelgemse gemeentebestuur bood daarna alle genodigden een goed glas aan.

Avondklok: Carl Berteele

Wielerjournalist Carl Berteele (Sporza) bijt de spits af in ons nieuw seizoen Avondklok. Vanavond houdt Berteele (op de foto rechts, in gesprek met Kevin De Weert) een heerlijke causerie over veldrijden. Goed geïnformeerd als altijd, zodat het de kenners zal aanspreken, maar ook gekruid met anekdotes, voor liefhebbers die vooral tuk die zijn op sappige verhalen.

Wees erbij vanavond in OC De Stekke, Moorsele. Start om 20u15. De zaal zit al aardig vol, maar er zijn nog kaarten aan de deur verkrijgbaar. Toegangsprijs: 5 euro.

Voorts staan in de reeks Avondklok nog op het programma: Kris De Smet over De Nieuwe Snaar (dinsdag 11 december), Gella Vandecaveye over haar wereldreizen (woensdag 20 februari) en misdaadschrijver en Dalí-kenner Stan Laureyssens (woensdag 20 maart).

Avondklok is een organisatie van de Bibliotheek en Cultuurcentrum Wevelgem.

Games in de bib! | Gamen in de bib!

 

Alwéér een nieuwe collectie in de bibliotheek! Vanaf deze week begint de Wevelgemse bibliotheek met het uitlenen van computerspelletjes. Er zijn games voor kinderen en volwassenen. De drie grote spelconsoles van de zevende generatie (het HD-tijdperk) worden ondersteund. Een game ontlenen kost € 1,25; je mag het een maand houden.

Klik op de link voor een lijst met spelletjes voor Microsofts Xbox 360, Sony's PlayStation 3 en Nintendo's Wii.

Er is nog meer. De volgende twee maanden staan in het midden van de bibliotheek twee knoerten van flatscreens opgesteld waarop je de spelletjes kan komen spelen. Gratis! Elke dag stoppen we een nieuwe game in onze consoles om onze nieuwe collectie te promoten. Er zijn sportgames als Forza Motorsport of Fifa Street, Kinect-spellen als Just Dance en klassiekers als Gran Turismo.

Literaire avond met Lionel Deflo

Lionel Deflo heeft Wevelgem literair op de kaart gezet. Neen, ik overdrijf niet. Vanuit Wevelgem leidde hij van 1966 tot 2003 een van de meest gerespecteerde Vlaamse literaire bladen van de afgelopen halve eeuw: Kreatief. Ook was hij een tijdje directeur van uitgeverij Manteau. Van zijn hand verschenen enkele schrijversmonografieën, de essaybundel Bij nader inzien en de belangrijke bloemlezing Nieuw-realistische poëzie in Vlaanderen.

Deflo bedreef ook zelf fictie. Lang geleden schreef hij enkele kortverhalen. Tot voor kort waren die haast onvindbaar, ze zaten verscholen in stokoude nummers van literaire tijdschriften. Nu zijn ze verzameld in Eerste sergeant-majoor Clausewitz. Naar aanleiding van deze publicatie organiseert de bibliotheek een gespreksavond. Op dinsdag 6 november om 19u30 spreekt Koen D’haene met Lionel Deflo over boeken en over het uitgeverswereldje. Lionel zal ook voorlezen uit de nieuwe bundel. Iedereen welkom! De toegang is gratis.

Verkoop tweedehands materialen!

Morgen start onze verkoop van oude bibliotheekmaterialen. De medewerkers van Oxfam Bookshop Kortrijk staan dit jaar in voor de verkoop. De opbrengst gaat naar hun winkel.

Opgelet! De boekenverkoop duurt geen twee weken, zoals gewoonlijk, maar vindt plaats op vier dagen: zaterdag 27, maandag 29, dinsdag 30 en woensdag 31 oktober. Telkens van 9 tot 18 uur in de bibliotheek.

Het Grote Verwendag Fotoverslag

'Verwendag Light' werd hij lang genoemd in de wandelgangen. Maar die roepnaam bleek toch echt te minnetjes voor de feestelijkste dag van dit jaar in de bib. Akkoord, de activiteiten van afgelopen zaterdag konden niet opboksen tegen het uitgebreide programma van de vorige editie, topauteur incluis, maar wie dacht dat er niks te doen was in de bibliotheek en dat de ambiance ver te zoeken zou zijn, had het mis.

Op zaterdag 20 oktober rolden we de rode loper uit voor alle bezoekers. De Verwendag is het traditionele startschot voor de Bibliotheekweek, die dit jaar van 20 tot 28 oktober loopt. Slagzin is Wie wordt de bibste van het land? Bibgebruikers over heel Vlaanderen worden uitgenodigd om in de slipstream van de gemeenteraadsverkiezingen ideeën te ventileren over de toekomst van hun bibliotheek. Waar dromen ze van? Waar moet het nieuwe bestuur mee aan de slag voor de komende zes jaar? Op de website www.bibstevanhetland.be kun je jouw stoutste bibliotheekdromen neerschrijven.

Natuurlijk koppelden we dit thema aan de vernieuwde Wevelgemse bibliotheek die voor 2014 gepland is. Ook wij wilden weten van de gebruikers wat ze zouden veranderen aan de bib en wat zeker moet blijven. Sterreporter Davy zorgde voor het onthaal van de bezoekers. Hij toonde hen de voorlopige plannen voor de nieuwe bibliotheek en vroeg om een opinie.

Zeven flipovers en evenveel vragen moeten de gebruikers helpen hun mening te vormen. Hoe moeten de romans opgesteld staan? Alfabetisch op auteur of toch liever in aparte hoekjes met thrillers, waargebeurde verhalen en romantische lectuur? Moet het stil zijn in de bib of hoort een beetje rumoer erbij? Waar moeten de gespecialiseerde tijdschriften komen? Bij de tijdschriften, of bij de informatieve boeken over hetzelfde onderwerp? Waar raadpleeg je internet het liefst? In een internethoek of op pc's kriskras verspreid in de bib? Zou je iets veranderen aan de openingsuren? En word je graag geholpen bij het zoeken of word je liever met rust gelaten?

Voor de nostalgen hadden we een retro-expositie klaargezet met allerhande bibliotheekmateriaal uit vervlogen tijden. De prehistorische stempels en dito fichebakken werden op een glimlach onthaald. Zwart/wit-foto's uit de oude doos bewezen bovendien dat ons bibliotheekgebouw wel degelijk modieus en vernieuwend was, ooit.

Wie dat wenste kon vanaf half tien een rondleiding krijgen achter de schermen van de bibliotheek. Onze gids Koen loodste groepjes bezoekers door de personeelsruimte en door de kelder. De hele 'weg van het boek' werd gevolgd -- van aankoop tot afvoer. Nog steeds verplichte stof voor studenten bibliotheekwetenschappen!

Om 10u30 werd het nieuwe seizoen van de Vertelclub met de nodige bombarie geopend. Zes keer wordt er op zaterdagmorgen een verhaal verteld aan alle kinderen van de tweede en derde kleuterklas en het eerste en tweede leerjaar. Huisverteller Veerle las zaterdag het eerste prentenboek voor. Achteraf konden de kinderen circustechnieken leren van Circusatelier Woesh.

Vanaf 11u was er Happy Hour met een gratis drankje voor alle bezoekers: witte wijn, rode wijn of vruchtensap. De hoofdbibliotheek bleef uitzonderlijk open tot 12u30 en dat was nodig om iedereen te kunnen bedienen.

Voor de muzikale omlijsting zorgde Marino Punk op accordeon. En kijk, de sympathiekste hanenkam uit de streek werd spontaan bijgesprongen door Moorselenaar Jacques Naert die zijn mondharmonica kennelijk altijd op zak heeft voor gelegenheden als deze.

Ook in de filialen Wijnberg, Gullegem en Moorsele werden de bezoekers verwend. Foto's daarvan volgen nog.

Voor een uitgebreid fotoverslag op Flickr, klik op onderstaande galerij!

'Kunstenar' Karl Meersman

Hij heeft de kaap van de vijftig al gerond maar ziet er nog ongemeen scherp uit: Karl Meersman. Vorige week donderdag breide hij met een lezing over "zijn hoofd, zijn leven en zijn werk" een mooie finale aan de dubbeltentoonstelling die al weken in de bibliotheek te zien is. "1750 tekeningen," cijferde hij ons voor. "Ik moet zo'n 1750 tekeningen hebben gemaakt."

De carrière van Karl Meersman (1961) kwam in een stroomversnelling in 1997. Hij was eerst verbonden aan De Standaard en De Morgen, tot hij door Trends werd ontdekt op een beurs waar hij in opdracht van Ikea tekeningen maakte voor de bezoekers. Hij was toen nog freelancer. De grote man achter Roularta, Rik De Nolf, nam hem onder de vleugels, maar vroeg wel exclusiviteit. Vijftien jaar later houdt de samenwerking nog altijd stand.

De klassiek geschoolde modeltekenaar moest ineens maatschappelijk relevant werk maken. Niet evident. "De Trends-redactie heeft me als 25-jarige snaak een beetje moeten opleiden in de economie, want daar wist ik natuurlijk niets van." Elke dag staat Karl op en gaat hij slapen met de actualiteit. Radio 1 staat voortdurend op, hij is verslaafd aan teletekst en lijkt dat niet voldoende, is er nog altijd internet. "Een halve dag input, één dag tekenen," zegt Karl.

Zondagmorgen is er overleg met Knack over wat de tekenaar de week daarop gaat brengen. Tegen de avond probeert hij al een goed idee te verzinnen -- door associaties te maken, opgeslagen beelden aan te spreken en vooral: niet tevreden te zijn met de eerste de beste leuke vondst. De maandag gaat helemaal op aan tekenen. De dag daarop wenkt de deadline al. Wordt die gehaald, begint Karl aan zijn pagina voor Trends. Hij doet drie voorstellen, waar in overleg met de redactie eentje uit wordt gekozen.

Tekenen is voor Meersman een traditioneel ambacht. Photoshop en digitale beeldbewerking zeggen hem niets. Alles gaat met de hand. "Elk werk is een pièce unique'ske, daar sta ik op. Al is het misschien jammer dat reproducties van mijn werk zich moeilijk laten verkopen. Daarin hebben fotografen het makkelijker."

Karl maakt aquarellen op papier. Dat is niet alleen een tijdrovend proces, omdat zo'n tekening moet drogen, alles moet ook van de eerste keer goed zitten. Vergelijk het met een fresco uit de Renaissance, waarbij de schilder werkte op een natte kalklaag die samen met de tekening droogt. "Corrigeren kan niet, je kan niet eindeloos overschilderen zoals met olieverf, dus moet je voortdurend geconcentreerd zijn."

Dat hij snel moet werken voor de redactie komt wel de spontaniteit ten goede. In de loop der jaren heeft Karl de techniek natuurlijk steeds meer in de vingers gekregen. Zelfs de potloodlijnen waar alles mee begint, laat hij staan. Het wit dat je ziet op een doek is niet geschilderd -- wit aquarel is niet dekkend -- maar uitgespaard.

Zoals gezegd, Karl is een klassiek geschoold tekenaar. Hij merkt dat het in deze digitale tijden steeds moeilijker wordt om traditionele technieken te leren. Je moet zelf een rondgang maken langs de verschillende academies om voldoende expertise op te doen. De grote meesters van weleer zijn bijna allemaal dood. Meersman vindt het nog steeds dat jammer dat minister Coens indertijd de cumul afschafte voor bijklussende kunstenaars. Dat heeft voor hopen leraren gezorgd die iets onderwijzen dat ze zelf nooit in de praktijk hebben gebracht.

Maar wat máákt Karl Meersman nu eigenlijk? Illustraties? Cartoons? Spotprenten? Schilderijen? Karikaturen? Zelf noemt hij zich een kunstenar -- een kunstenaar die de wereld met humor tegemoet treedt. Humor is belangrijk. Het is een van de vier pijlers waar het werk van Meersman op rust. "Humor haalt de lont uit de bom. Niet verwonderlijk dat humor de moeder is van het surrealisme."

Emotie is nog zo'n pijler. Dat heeft te maken met verwondering, betrokkenheid. Zeker een politiek tekenaar heeft die nodig om niet cynisch te worden. Opinie is de derde pijler. Dat is de rationele component van de kunstenaar. Werken met het hoofd. Meersman betracht wel een zekere mildheid in de satire: "We weten nooit alle details van een dossier, dus is terughoudendheid op zijn plaats".

De vierde pijler heet techniek. Immers, geen kunst zonder kunde. Zelfs een hemelbestormer als Picasso is klassiek begonnen. Je moet eerst de technieken onder de knie hebben om daarmee te kunnen spelen. Met zichtbaar plezier toonde Karl aan de hand van enkele doeken hoe hij te werk gaat. Het spel met hulplijnen, het in acht nemen van de juiste afstanden...

Karl showde een geestig statieportret van Herman van Rompuy. Meersmans' eigen Guernica kwam voorbij. Daarna een parodie op de hoes van Nevermind, verwijzend naar de erfenisperikelen tussen Courtney Love en haar dochter. Pronkstuk was evenwel het zwart/witte dubbelportret van Wilders en een moslima, beiden in profiel getekend. Naar de vorm blijken die twee tegenpolen alvast heel wat gemeen te hebben! Die tekening werd bekroond met de Grand Prix PCE voor de beste Europese tekening.

Zoals zoveel kunstenaars is Karl een materiaalfreak. Hij werkt met een marterpenseel van Rowney, dat na één dag versleten is. Papier moet Steinbach-papier zijn. Want dat heeft zo'n mooie vezelstructuur, meneer. Dat komt omdat het papier tijdens het productieproces met een paardenstaart wordt gegeseld. Een hengstenstaart, welteverstaan, merries plassen op hun staart.

Scannen en kleurcorrectie doet Meersman zelf. Al is het eindresultaat, op dat matte tijdschriftenpapier, nooit helemaal naar wens. Te klein, te weinig details die tot hun recht komen. Idealiter wordt een kunstwerk in HD gefotografeerd. Voor de kunstboeken van Karl gebeurt dat ook.

Wat denkt Karl van zijn collega's? "Om GAL kan natuurlijk niemand heen. Hij is de vader van de spotprent in Vlaanderen. Vooral zijn werk voor De Nieuwe vroeger was top. GAL werkt met acryl, inkt en pastel. Hij gaat wel bruter te werk, ventileert een forsere opinie in explicietere tekeningen. Dat is minder mijn ding. Ik heb ook bewondering voor mensen als Zak, Meynen en vooral Marec. Dat zijn de echte cartoonisten, de mensen die met een paar lijnen iemand levensecht kunnen neerzetten. Een kunst apart."

Over een buitenlandse carrière heeft Meersman nooit ernstig nagedacht. "België is het paradijs van de vrije meningsuiting. Hier mag je álles tekenen. Dat is in Engeland, Frankrijk en zelfs Nederland veel minder het geval. Ik heb eens veertien dagen nodig gehad om mijn werk door de Amerikaanse douane te loodsen. In de VS is men lichtgeraakt en paranoïde. Ik heb een aanbod gekregen om voor Newsweek te werken. Maar dag en nacht paraat staan en dan moeten tekenen wat zij je opdragen, neen, dat is niets voor mij."

De opkomst viel wat tegen, donderdag. Maar het kleine gezelschap genoot van een erg benaderbare Meersman. Er werden gerichte vragen gesteld waarin duidelijk bewondering doorklonk. Na afloop was er tijd en ruimte voor een fijne babbel en een goed glas.

Nobelprijs voor Mo Yan

De Chinese auteur Mo Yan mag dit jaar de 930.000 euro opstrijken die verbonden is met de Nobelprijs voor Literatuur. Hij is een relatief jonge winnaar. Amper zevenenvijftig is de auteur, die tien romans en meer dan tachtig kortverhalen op zijn actief heeft. "Mo Yan," zo luidt de eenregelige motivatie van de Zweedse Academie, "verenigt met zijn hallucinant realisme volksverhalen, heden en verleden".

Mo Yans boeken leunen op de boerenverhalen uit zijn arm Oost-Chinees geboortedorp Gaomi, ook al woont de schrijver al lang in Peking. Hij wordt met Faulkner en Márquez vergeleken. Mo Yan -- in het Chinees betekent zijn naam 'spreek niet' -- combineert een avant-gardistische stijl met een liefde voor de traditionele Chinese cultuur en verhalenschat. Zijn bekendste roman is Het rode korenveld, die ook verfilmd werd.

Opmerkelijk: Mo Yan is de eerste Nobelprijswinnaar voor Literatuur die ook echt in China woont en werkt. In 2000 werd de dissidente auteur Gao Xingjian onderscheiden, maar hij resideert in Frankrijk. Mo Yan wordt af en toe verweten te dicht bij het Chinese regime te staan. Hij verliet de school tijdens de Culturele Revolutie om te werken in een olieverwerkende fabriek. Op twintigjarige leeftijd werd hij soldaat van het Volksbevrijdingsleger. In 1983 werd hij een leraar aan de afdeling literatuur van de Culturele Academie van het leger.

In onze bibliotheek vind je voorlopig vier lijvige romans van Mo Yan. Verwacht wordt dat er spoedig herdrukken komen. Wie het Engels machtig is, kan al eens proeven van het verhaal 'Frogs' in het literaire blad Granta.

Het rode korenveld
Mo Yan beschrijft het gruwelijke relaas van het verzet tegen de Japanse bezetter in een klein dorp in de provincie Shandong in de jaren 1939-1941. Het verhaal van de overval op een Japans konvooi en de wraak van de Japanse troepen wordt doorweven met daarmee samenhangende episoden uit de geschiedenis van de familie van de verteller, wiens grootvader de overval leidde en wiens grootmoeder daarbij omkwam. De roman werd verfilmd door Zhang Yimou. Je vindt de film in onze afdeling Beeld en Geluid.

Grote borsten, brede heupen
Shangguan Jintong leefde tot de puberteit enkel op moedermelk en kampt sindsdien met een obsessie voor borsten. Zijn daaruit voortvloeiende levenslange kinderlijke onschuld maakt hem een speelbal van China's 20ste eeuwse geschiedenis. Mede aan de hand van de wederwaardigheden van Jintongs aanbeden moeder, zijn zeven oudere zussen en hun schoonzonen geeft Mo Yan zijn kritische visie op de Japanse oorlog en de burgeroorlog van de jaren '40, het maoïstische tijdperk en het commercialisme van de jaren '80 en '90.

De knoflookliederen
Op een dag aan het einde van de zomer van 1985 worden in een klein dorp in het oosten van China drie personen gearresteerd. Het betreft een voormalige soldaat, een weduwe en een arme boer die net opnieuw vader is geworden. Later blijkt dat zij allen hebben deelgenomen aan een opstootje in de districtshoofdstad nadat de overheid weigerde de knoflookoogst op te kopen. Terwijl de schrijver zijn hoofdpersonen volgt van politiepost naar gevangenis en werkkamp, beschrijft hij tegelijkertijd in flashbacks de voorgeschiedenis van het knoflookoproer en de achtergrond van zijn hoofdpersonen.

De wijnrepubliek
Dit is een complexe, avant-gardistische roman met verschillende door elkaar lopende verhaallijnen. Het hoofdverhaal gaat over een Chinese opsporingsambtenaar die erop uit gestuurd wordt om geruchten over ernstige corruptie -- waaronder kannibalisme -- te onderzoeken maar zelf in een web van overmatig drankgebruik, overspel en moord verstrikt raakt.

Morgen lezing van Karl Meersman

Al een paar weken loopt in de bibliotheek een tentoonstelling met origineel werk van Karl Meersman. De spotprenten van Meersman verschijnen in Trends-magazine en Knack Focus. Nu is een fijne selectie uit dat oeuvre dus bij ons te bekijken, gratis, in de inkomhal, nog tot 13 oktober. Karl Meersman exposeert niet zo gek veel. Kom dus snel kijken.

Alsof dat niet genoeg is, doet de bibliotheek er morgen nog een lezing van Karl over zijn leven en werk bovenop. De tekenaar zal vertellen over hoe het bestaan van een karikaturist eruit ziet, en hoe de samenwerking met kranten- en tijdschriftenredacties verloopt. Vaak maakt Karl spotprenten van Bekende Vlamingen waarmee hij goed bevriend is. Hoe nemen die zijn grapjes op? Wie in techniek en stijlfinesses geïnteresseerd is, zal natuurlijk ook niet op zijn honger blijven zitten.

Iedereen is welkom, morgenavond 4 oktober om 20u15 in de bibliotheek (Vanackerestraat 20). Toegang: 5 euro.

Karl Meersman & Jan Oplinus: fotogalerij

Nog tot 13 oktober is er in de bibliotheek een dubbeltentoonstelling met origineel tekenwerk van tekenaar en illustrator Karl Meersman en de uitgebreide cartoonboekenverzameling van Jan Oplinus. Wie niet kan afzakken naar de bibliotheek, kan hier enkele sfeerbeeldjes bekijken.

Klik op onderstaande galerij om de slideshow op Flickr te openen!

Schrijf je in het Guinness World Record boek!

Tijdens het weekend van 5 tot 7 oktober is Menen gaststad voor ‘Wij, Varkenland’, een cultuurhappening rond het thema ‘identiteit in West-Vlaanderen’.
Dit sociaal-cultureel project vindt dit najaar plaats in een tiental West-Vlaamse steden en gemeenten.
Menen gaat dit jaar aan de slag met verhalen van inwoners: pittige anekdotes en straffe belevenissen, ontroerende en hilarische verhalen, herinneringen uit een ver verleden, maar ook razend actuele vertellingen…
In mei en juni werden tijdens een aantal vertelavonden talloze verhalen van inwoners verzameld, die uiteindelijk gepresenteerd zullen worden in een verhalenparcours.

Wereldrecordpoging: 1000 schrijvers, 1 verhaal

Het hoogtepunt van de Menense deelname aan ‘Wij, Varkenland’ wordt echter een unieke wereldrecordpoging, waarbij minstens 1000 mensen een nieuw verhaal gaan schrijven.
Auteur en ereburger Willy Spillebeen zal deze recordpoging niet alleen begeleiden, hij zal ook de aanzet van het verhaal schrijven.
Dit wordt een mengeling van feit en fictie en zal zich vanzelfsprekend afspelen in Menen.
Iedereen kan meeschrijven!

Op vrijdag 5 oktober kan je je bijdrage komen leveren. Bedoeling is dat elke deelnemer eigenhandig één of twee zinnen toevoegt aan het verhaal.
De recordpoging vindt plaats in een zaal van CC De Steiger en begint ‘s morgens om 7.30 uur.
Elk halfuur kan een nieuwe groep aanvullen.
Iedere deelnemer zal tussen een half uur en een uur aanwezig moeten zijn.
Voor het schrijfmoment is er een registratie en briefing.
Elke deelnemer krijgt een diploma en wordt bedankt met een drankje en een hapje.
Voor alle informatie kun je terecht bij Bart Bogaert in CC De Steiger Menen (056/51.58.91).

Het verhaal van Willy Spillebeen

Willy Spillebeen schrijft de aanzet van het verhaal.
Hij liep al een tijdje rond met het idee om iets te doen met het onopgeloste mysterie van de verdwijning van sasmeester Marcel Coopman en de vermeende betrokkenheid van Menenaar Leopold Maes.
In de jaren ’70 veroorzaakte deze zaak behoorlijk wat ophef. Volgens Willy Spilllebeen zit er zelfs stof genoeg in voor een roman.

Kan Yves Leterme lachen met de spotprenten van Karl Meersman?

Nog tot 13 oktober is er in de bibliotheek een dubbeltentoonstelling met origineel tekenwerk van tekenaar en illustrator Karl Meersman en de uitgebreide cartoonboekenverzameling van Jan Oplinus.

Op donderdag 4 oktober geeft Karl Meersman een lezing over zijn leven en werk. Hij vertelt over het werk van een spotprententekenaar en de samenwerking met krantenredacties. Ook de relatie met de personen van wie hij een spotprent maakt, brengt hij ter sprake: vaak zijn het vrienden, maar toch moet hij hen wel eens publiekelijk te kijk zetten. Uiteraard zal hij het ook hebben over zijn unieke stijl en de variatie aan technieken in zijn werk.
Een buitenkans om kennis te maken met het werk van een gerenommeerde en internationaal gewaardeerde kunstenaar!


Handwerk op papier

De tekeningen en spotprenten van Karl Meersman ken je ongetwijfeld uit Trends-magazine en Knack Focus. In eeuwenoude technieken, maar met een frisse kijk op de actualiteit portretteert hij elke week politici en VIP's.
De Wevelgemse bibliotheek kon deze internationaal gerenommeerde tekenaar strikken. Wij vroegen hem waarom.

“Ik heb tentoongesteld van Japan tot New York, maar ik kijk er zéker niet op neer om in eigen land te exposeren, wel integendeel,” zegt Karl. “België is een land waar het surrealisme in de genen van de mensen zit en die kunststroming heeft ook mijn werk enorm beïnvloed. Bovendien wil ik graag in Vlaanderen mijn werk aan het publiek tonen, omdat het origineel toch zoveel meer laat zien dan het drukwerk in een tijdschrift. De fijne techniek moet je absoluut in het echt bekijken. En een derde reden om naar Wevelgem te komen, is dat we hier zeer goede vrienden hebben.”

Karl Meersman vindt het moeilijk om zichzelf te omschrijven. “Grafisch kunstenaar benadert nog het meest wat ik ben. Maar ik zie mezelf eerder als een 'kunstenar' die de spot drijft met hoogmoed en eigenwaan. De tekeningen die ik maak noem ik het liefst 'spotprenten', omdat ze zoveel meer zijn dan cartoons of karikaturen. Het is handwerk op papier. De cartoons zijn stuk voor stuk illustraties met een flinke dosis satire en surrealisme.”

Geboren in een artistieke familie, met generaties portretschilders en grafici, leerde Karl de fijnste schilder-en tekentechnieken. Maar hoe belangrijk is humor naast die techniek? “Mijn werk is geïnspireerd op de actualiteit en dus tijdsgebonden. De humor, de 'punch' is uiteraard elementair, maar steeds vaker overleven de prenten die actualiteit. Dat is meer en meer een overweging tijdens het tekenen: liever één die de jaren trotseert, dan een tekening die na twee weken al gedateerd is.”

Karl volgde les aan diverse kunstacademies, maar voelt dat hij elke dag verder schrijft aan zijn verhaal. “Techniek laat je nooit los, met tekenen ben je nooit klaar, nooit volleerd. Een dwingende deadline kan een uitdaging zijn om technieken overboord te gooien, waardoor je jezelf overtreft. Bovendien zijn ook andere kunstenaars een blijvende inspiratiebron: Félicien Rops, Toulouse-Lautrec en Honoré Daumier bijvoorbeeld.”

Al meer dan 25 jaar richt Karl elke week zijn blik op de wereld. In het politiek-economische landschap zijn de leiders nooit veilig voor zijn potloden en penselen, in de showbizz-wereld ontmaskert hij de VIP's zonder pardon. En toch blijft er in zijn kijk op de dingen enig mededogen: zijn spot ontvouwt zich mild… 

Tentoonstelling nog tot 13 oktober in de bibliotheek
Vrije inkom tijdens de openingsuren van de bibliotheek

Lezing op donderdag 4 oktober in de bibliotheek
Iedereen welkom - inkomprijs: 5 euro - aanvang om 20u15

Het Magische Boerderij Avontuur

Annelies Rysman volbracht haar stage bij ons in de Jeugdboekenweek. Annelies is nu afgestudeerd als kleuterleidster. Als afstudeerproject knutselde ze het Magische Boerderij Avontuur in elkaar: een zachte box in de vorm van een boerderij die peuters naar hartelust kunnen draaien en keren. Er zitten verhalen en versjes bij de box, en tal van attributen die kindjes moeten stimuleren hun eigen verhaaltje te verzinnen. De Boerderij stellen we een paar weken op in de Jeugdafdeling. Slimme firma's die degelijk spelmateriaal voor kinderen uitbrengen nemen nu contact op met Annelies ;-)

De digitale bib in Nederland

Weekblad Vrij Nederland ging poolshoogte nemen in enkele Nederlandse bibliotheken in de provincie. Die hebben het moeilijk. Door bezuinigingen: filialen worden gesloten en wie verantwoordelijk is voor de inkoop, bestelt geen titels meer waarbij hij twijfels heeft.

In Nederland worden een deel van de inkomsten gehaald uit leengelden voor boeken. In Vlaanderen, waar geen leengelden worden aangerekend en alles wordt gefinancierd met openbare middelen, is er geen verschraling van het aanbod waarneembaar.

De uitleencijfers in Nederland laten, en dat is wel een parallel met Vlaanderen, een dalende trend zien in vergelijking met tien jaar geleden. "In de periode 1999-2010 nam het aantal uitgeleende non-fictieboeken af met 55,5 procent, het aantal fictieboeken met 34,6 procent. Bij de jeugdboeken liggen die percentages lager, non-fictie 36,1 procent en fictie 25,5 procent."

Men probeert daar iets aan te doen door de bibliotheek van haar stoffige imago te bevrijden. De collectie wordt steeds meer thematisch opgesteld, als in een winkel. Bibliotheekmedewerkers blijven niet meer achter hun balie zitten, maar gaan meer "in de winkel staan". Het is een evolutie die er ook in de Wevelgemse bibliotheek zit aan te komen, wanneer het vernieuwde bibliotheekgebouw klaar is.

Opvallend, en hoopvol voor de klassieke bibliotheek, is dat het "digitale lezen" nog niet loopt in Nederland. Ondanks alle onheilstijdingen uit Amerika als zou het e-book het papieren boek in no time verdringen. "Je kon hier een tijdje geleden e-readers lenen," zegt een bibliotheekmedewerkster, "maar daar zijn we mee gestopt. Ze liepen niet."

En e-books lenen, dat is ook zoiets, dat gaat ook gebeuren. Maar Joke weet eigenlijk niet hoe dat dan zou moeten. "Het is ook erg lastig met rechten, geloof ik." Nee, het fijne weet ze er niet van. Het zal haar tijd wel duren, zo lijkt ze te willen zeggen.

Moorseelse architectuur

Heemkundige kring Wibilinga zet met een kleine fotoexpo de historisch waardevolle architectuur in Moorsele in de kijker. Van het kasteel van Moorsele over de molen De Grote Macht tot café In De Kroone.

Kathy Surmont in Bangladesh

De Wevelgemse fotografe Kathy Surmont trok enige tijd geleden naar Bangladesh. Een 'inleefreis' werd het, waarbij ze de initiatieven bezocht die de Damiaanactie ontplooit in één van de armste en dichtst bevolkte landen ter wereld. De confrontatie met de plaatselijke gezondheidszorg en mensen met tuberculose maakten diepe indruk op haar.

Dat resulteerde in een reeks navrante foto's: snapshots uit de levensverhalen van deze mensen. De fotoreportage valt nog tot en met de eerste week van september te bekijken in de inkomhal van de bibliotheek. De toegang is gratis.

Cd dertig jaar oud

Gisteren was het 30 jaar geleden dat de eerste cd op de markt kwam. De cd was het eerste digitale artikel dat massaal zijn weg vond naar ieders huiskamer. Sinds het ding in 1982 door Philips werd gelanceerd, zijn naar schatting 240 miljard schijfjes verkocht, die samen in 3,5 miljard cd-spelers werden afgespeeld. De grammofoonplaat van vinyl zou te groot zijn uitgevallen voor de stereoketens die er in de vroege jaren tachtig aan zaten te komen. Bij Philips zocht men daarom naar een subtieler medium, dat gebruik zou maken van optica, microelectronica en een digitale verwerking van het signaal.

Cd's worden gemaakt van de kunststof polycarbonaat waarin de digitale informatie in de vorm van putjes wordt geperst. Aan de putjeskant wordt de plaat spiegelend gemaakt door een dun laagje aluminium aan te brengen. Deze gemetalliseerde zijde van de schijf wordt beschermd door een dunne, maar harde, laklaag waarop een label kan worden gedrukt. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de laklaag-kant de meest kwetsbare zijde.

De cd wordt van binnenuit naar buiten afgelezen (door de polycarbonaatdrager heen) in een spiraalspoor van putjes (eigenlijk verhoginkjes, het negatief van de putjes van de geperste zijde). Dat spoor komt met een constante snelheid van 1,2 m/s voorbij: aan het begin draait de schijf sneller rond dan aan het eind. Het lezen van de putjes/verhoginkjes gebeurt met een diode-laser met een golflengte van 780 nm. Door uitdoving (interferentie) worden de verhoginkjes als licht, en de putjes als donker gezien. Hieruit wordt het originele signaal teruggerekend.



De Wevelgemse bibliotheek kan bogen op een collectie van ruim 10.000 cd's. In onze cd-afdeling vind je popmuziek, klassieke muziek, jazz, blues, wereldmuziek, schlagers, chansons en muziek voor kinderen. We bezitten ook een aardige verzameling luisterboeken: romans die voorgelezen worden op cd.

Om een cd te ontlenen, betaal je 0,25 €, maakt niet uit hoeveel schijfjes er in een doosje zitten. Onze muziekdvd's (documentaires, concertregistraties) zitten tussen de cd's. Niet iedereen weet dat deze dvd's óók voor 0,25 € kunnen ontleend worden. Voor cd's en muziekdvd's bedraagt de uitleentermijn één maand, met mogelijkheid tot verlenging. In de afdeling Muziek & Geluid staat een cd-speler, waar je een stukje van je cd kunt proefbeluisteren.

Elmer de Olifant

Wat een geluk dat we net zaterdag 30 juni uitkozen voor een rondje verteltheater voor kleuters! Het was één van de weinige zonovergoten dagen die we deze zomer al mochten beleven.

Op uitnodiging van de bibliotheek bracht kindertheatergezelschap Kreejater in de kiosk bij Dwarsschuur 't Goet Ter Wynckele het verhaal van Elmer de Olifant. Kinderen uit de tweede en derde kleuterklas konden gratis aanschuiven voor een amusante voormiddag.

Elmer is niet zoals andere olifanten. Hij heeft alle kleuren van de regenboog en ziet eruit als een lappendeken. De andere olifanten lachen hem uit. Op een avond gaat Elmer er stilletjes vandoor. Een modderbad lijkt uitkomst te bieden, maar als het gaat regenen…

Het werd een interactieve vertelling met muziek, kleuren, dansen, geluiden en bewegen. Tijdens de voorstelling trakteerden onze bibliotheekmedewerksters op koffie en cake. Dat werd ook door de ouders op prijs gesteld!