Voorstelling 'Het is fijn om van pluche te zijn'

Op zaterdag 28 april presenteerde Wevelgemnaar Philip Hoorne (°1964) in de bibliotheek zijn nieuwe dichtbundel Het is fijn om van pluche te zijn. Mede dankzij het strikte draaiboek van collega Koen werd het een fijne namiddag.

 

Eerst werden de genodigden verwelkomd door Lobke Maes. Twee cirkels werden rondgemaakt. Hoornes debuutbundel Niets met jou werd tien jaar geleden voorgesteld op quasi dezelfde plek in de bibliotheek; en een paar jaar geleden was de voorstelling van de verhalenbundel Het vlees is haar voor mevrouw Maes háár vuurdoop als Schepen van Cultuur. De schepen sprak over de drempelverlagende functie van gelegenheden als deze — reden waarom het Wevelgemse gemeentebestuur ze zal blijven ondersteunen.

Na de bundels Niets met jou (2002), Inbreng nihil (2004), Het ei in mezelf (2005) en Grootste Hits! De Jaren Nul (2009) is er nu dus Het is fijn om van pluche te zijn. De cover laat een pluche konijn op een vuilniswagen zien. Een beeld dat het zoetzure karakter vat dat het hele oeuvre van Philip Hoorne kenmerkt.

Dichter, recensent en jarenlange vriend Alain Delmotte leidde de bundel in. "Poëzie is datgene wat ons in een tekst ontsnapt," zei hij. "Voorzichtigheid is dus geboden. Philip Hoorne neemt het op voor toegankelijkheid, jazeker. Maar hoewel het materiaal van deze dichter — de taal — helder lijkt, is het wereldbeeld dat erachter steekt minder eenvoudig."

Hij had het over de wisselende toon van Hoorne, soms hardleers en brutaal, soms frivool en relativerend. Delmotte legde uit hoe we het pasticheren van collega-dichters (van J.C. Bloem en Hoornes grote held Menno Wigman) en het stoeien met citaten uit de popcultuur moesten zien. Of liever: konden zien. Een inleider kan slechts zijn persoonlijke interpretatie delen. Een mogelijke kijk.

Delmotte sprak verder van Hoornes "pijn in vermomming". Volwassenheid beschouwt de Wevelgemse dichter niet per se als een aanwinst. Delmotte, die het werk van Hoorne grondig heeft gelezen, diste een verwante passage op uit het verhaal 'Het medisch onderzoek' waarin een personage zich als "in een gebombardeerde speelgoedwinkel" bevindt, "verdrinkend in de puzzelstukjes". Philip las toen een zevental gedichten voor, waaronder 'Dikke buik, korte armpjes'.

DIKKE BUIK, KORTE ARMPJES

Neem het woord smaakbederf niet in de mond.
Ik mag dan wel zijn: een opportunist die pasteitjes
filmt met de handycam om ze later allemaal
nog eens likkebaardend na te kauwen,

een hater van knellende hemdjes, de valse zanger
van de schadelijke overdaad, de hoofdredacteur
van het kijk-ik-drijf-altijd-boven-wijvenlijfblad,

toch ken je me niet. Jij weet niets van mijn honger.
Je kunt niet eens met je armen rond mijn middel.

Waarna een gesprek volgde met Alain. Over de bundel natuurlijk, maar ook over de bloemlezing De Nederlandstalige poëzie in pocketformaat, een lijvige overzichtsbloemlezing van de Vlaamse en Nederlandse poëzie die Hoorne met Chrétien Breukers samenstelde. Het lezen van de bundel Dichters na mij van Koenraad Goudeseune bleek de trigger voor Philip om na een periode van inactiviteit het dichten terug op te pakken. Hij schreef zijn eerste echte gedichtencyclus en stuurde die op naar het tijdschrift Het Liegend Konijn. "Je uitdrukken in taal is sowieso een vorm van engagement," klonk het, "en misschien wel moediger dan achter een of andere vlag aanlopen".

Schoon volk op de receptie achteraf, die door het gemeentebestuur werd aangeboden. Literaire connaisseurs herkenden onder meer Patricia Lasoen, Jozef Deleu, Paul Rigolle, Achilles Surinx, Gwy Mandelinck, kersvers Turingprijswinnaar David Troch, Lionel Deflo en Xavier Roelens.


 
  



Het is fijn om van pluche te zijn ligt sinds maandag 30 april in de Vlaamse en Nederlandse boekhandels. De bundel kost 17,90 euro. Hij is binnenkort uitleenbaar in de bib.