dinsdag 30 juni 2015

0

Hype!


De hele vakantie lang prominent in de nabijheid van de romanafdeling: een boekentafeltje met de onverbiddelijke bestsellers... van enkele jaren geleden.

Jawel, van Dan Brown tot Herman Koch: wie in volle hype nooit beslag kon leggen op deze of gene populaire titel omdat die altijd uitgeleend was, kan nu dat gemis goedmaken. Want we zien het vaak genoeg in de bibliotheek: titels die als een raket tot in de hoogste regionen van de boekentop schieten, maar waar na twee jaar geen hond nog naar omkijkt. Terwijl die romans even goed blijven natuurlijk...

zaterdag 27 juni 2015

0

Streuvels-wedstrijd


Het Lijsternest, de voormalige woning van schrijver/fotograaf Stijn Streuvels in Ingooigem, opent na zes jaar eindelijk weer de deuren.

Sinds 1977, acht jaar na de dood van de 98-jarige Stijn Streuvels, bezit de provincie West-Vlaanderen de gebouwen en werd Het Lijsternest opengesteld voor het publiek. In 2008 sloot het gebouw de deuren toen bleek dat de woning niet langer stabiel was. Het duurde jaren om alles te inventariseren, restaureren en opnieuw in te richten, maar na zes jaar en vier miljoen euro is alles af.

Om de heropening te vieren organiseert de provincie een Streuvels-wedstrijd. Wie het juiste antwoord op de wedstrijdvraag vindt, maakt kans op een actueel boekenpakket.

In de bibliotheek vind je de wedstrijdvraag én de pancarte met de oplossing. Kom naar de bib en doe mee!

dinsdag 16 juni 2015

0

Sprinters zomer 2015

Sprinters zijn titels met actualiteitswaarde (Napoleon), boeken gezien op televisie (De wildernis in) of de bestsellers van het moment (Het hout) die we een kortere uitleentermijn meegeven om de circulatie te verhogen. Iedereen kan ze ontlenen, maar de uitleentermijn is 14 dagen, en niet een maand zoals bij normale boeken. Sprinters kun je verlengen noch reserveren. Het boetetarief bedraagt 0,10 euro per dag (vanaf dag 1).

Elk seizoen komen er nieuwe sprinters bij. Voor de zomer staan deze titels als sprinters gemerkt:


maandag 15 juni 2015

0

Las je graag Ruth Rendell? Probeer dan ook...

Veel lezers zweren bij een paar favoriete auteurs. Maar ooit komt de dag waarop alle boeken van die schrijvers uitgelezen zijn. Dan komen de mensen naar de bib met de vraag: Hebben jullie geen andere boeken in dat genre? Natuurlijk hebben we die! Daarom hebben we een aantal handzame bladwijzers gemaakt waarop verwante auteurs verzameld zijn.

Met het heengaan van Ruth Rendell (1930-2015) verloor de literaire wereld haar 'Queen of Crime'. Rendell legde zich toe op het schrijven van psychologische misdaadromans. Anders dan veel mannelijke collega's schonk ze in haar boeken ook aandacht aan de veranderde sociale status van vrouwen en huiselijk geweld. Tientallen vrouwelijke crime writers staan te dringen om titel en troon over te nemen. Een bladwijzer brengt hen samen. Vraag ernaar aan de balie!


Las je graag Ruth Rendell? Probeer dan ook de volgende vrouwelijke thrillerauteurs:

Karin ALVTEGEN
Kate ATKINSON
Sandra BROWN
Agatha CHRISTIE
Mary Higgins CLARK
Martina COLE
Robin COOK
Patricia CORNWELL
Linda FAIRSTEIN
Joy FIELDING
Karin FOSSUM
Nicci FRENCH
Inger FRIMANSSON
Frances FYFIELD
Lisa GARDNER
Elizabeth GEORGE
Tess GERRITSEN
Sue GRAFTON
Petra HAMMESFAHR
Mo HAYDER
Margreet HIRS
Tami HOAG
Loes den HOLLANDER
Anne HOLT
P.D. JAMES
Iris JOHANSEN
Susanna JONES
Annet de JONG
Anna KALMAN
Faye KELLERMAN
Unni LINDELL
Charlotte LINK
Laura LIPPMAN
Ann van LOOCK
Mieke de LOOF
Val MCDERMID
Marthe MAEREN
Liza MARKLUND
Denise MINA
Barbara NADEL
Saskia NOORT
Gemma O'CONNOR
Sara PARETSKY
Ellis PETERS
Kathy REICHS
Lydia ROOD
Lisa SCOTTOLINE
Karin SLAUGHTER
P.J. TRACY
Fred VARGAS
Lydia VERBEECK
Esther VERHOEF
Judith VISSER
Simone van der VLUGT
Minette WALTERS
Liselott WILLÉN

vrijdag 12 juni 2015

0

Werf [13] : geraamte

Het plafondgeraamte is geplaatst. De koepels zijn bijna uitbekleed en geschilderd. De muren worden verder uitgeplakt. Er zit glas in de toegangsdeur. En ook de toiletten (met de vrolijke tegeltjes) worden niet vergeten...










zondag 7 juni 2015

0

Leesclub ontmoet succesauteur Kris Van Steenberge


De Leesclub van de bibliotheek moet al zowat sinds mensenheugenis bestaan. Vijf maal per jaar komen de leden samen, meestal op de eerste woensdag van de maand, om leeservaringen uit te wisselen. In een ongedwongen sfeer: deelnemen is gratis en vrijblijvend, en elke bijeenkomst staat open voor iedereen die het te bespreken boek las.

En soms kan er dus een extraatje vanaf. Zoals afgelopen woensdag, op de slotmeeting van dit seizoen. "Iedereen hartelijk welkom op deze Leesclub XL!" begon Koen zijn inleidende praatje. Met gepaste trots: hij had de auteur van het laatste boek op de leeslijst kunnen strikken, Kris Van Steenberge. "Een gulzig auteur bovendien," grapte Kris, wijzend naar de twee glazen op tafel. "Als ze mij vragen: water of wijn? dan neem ik altijd water én wijn."

Van Steenberge is een nieuwkomer in de Vlaamse literatuur die met zijn "verbluffende debuut" (Knack) zowat alle debuutprijzen won die er te winnen waren. Dat theater hem na aan het hart ligt en hij ook wat van regisseren afweet, werd duidelijk toen hij het podium herschikte. Stoel en tafel werden aan de kant geschoven. Met weer een grapje: "Beroepsmisvorming. Ik stá in het onderwijs, ik zit niet in het onderwijs."


Jawel, hier stond de spreekwoordelijke bevlogen leerkracht te praten. Een leerkracht met een roeping. Kris vertelde hoe er in zijn woonplaats Lier ("eigenlijk een omhooggevallen boerengat, maar sshht") nog druk geroddeld werd toen hij, een intelligente jongeman, niet naar de universiteit ging maar de normaalschool volgde om in het lager onderwijs te kunnen werken.

Voor de klas heeft hij naar eigen zeggen het ambacht van verteller geleerd. "Want zonder vertellen kóm je er domweg niet in de lagere school. En weet je wat het mooie is? Kinderen liegen niet: als ze verveeld zijn, zie je ze wegzakken in hun bank."

Niet iedereen in de zaal had Woesten gelezen, ook nieuwsgierige mensen tout court waren welkom, dus uitgebreide analyses waren niet aan de orde. In plaats daarvan vertelde Kris over de ontstaansgeschiedenis van zijn boek. Een lange, bochtige weg die leidde van Lier over Tilburg naar Antwerpen, langs het poppentheater, een cursus filmscenarioschrijven én de schrijversacademie.

Dat laatste bleek een kantelmoment. Van Steenberge kon er luisteren naar mensen als Erik Vlaminck en Elvis Peeters: docenten die zelf schrijver waren. De opdracht een volwaardige ("publiceerbare") tekst als eindwerk te moeten schrijven, zou aan het licht brengen of Kris als aspirant-auteur wel uit het goede hout gesneden was:

"Ik ging deeltijds werken en kwam er snel achter dat ik over voldoende zitvlees beschikte om een boek te schrijven. Ik kreeg uitstekende punten voor mijn manuscript, en iemand van de jury zei me dat ik enkel nog op het telefoontje van een uitgever hoefde te wachten."


En inderdaad, al snel hing Rudy Van Schoonbeek, directeur van uitgeverij Vrijdag, aan de lijn. Niet alles verliep even vlot, er zouden nog verschillende versies van Woesten volgen, maar toen het boek eenmaal in de winkel lag, ging het erg snel:

"Ik kreeg het ene cadeau na het andere. Uitgeverij Podium wilde meteen een versie uitbrengen voor de Nederlandse markt. Het boek werd lovend besproken aan de tafel van De Wereld Draait Door, wat ik merkte aan de verkoopcijfers. Ik mocht twee debuutprijzen in de wacht slepen, er staan vertalingen op til én de filmrechten zijn verkocht."

Een nauwelijks te geloven droomstart voor een debutant. "Gelukkig was ik de woorden van mijn vader indachtig: Als je naast je schoenen begint te lopen, kom je hier nooit meer binnen!"

Kris had het daarna over de humus, de vruchtbare potgrond van Woesten. De auteur groeide op in Duffel en Kontich ("de parking van Antwerpen"), maar bezocht om het andere weekend zijn grootvader in Sint-Lievens-Esse. Als rebelse puber had hij niet altijd evenveel boodschap aan die bezoekjes, maar dat zijn opa maar heel sporadisch iets loste over zijn ervaringen in de Eerste Wereldoorlog, was altijd blijven hangen.

"In die tijd waren er domweg geen psychologen, traumabegeleiding of slachtofferhulp. Zelfs de Tweede Wereldoorlog was op dat vlak al een hele stap vooruit. De pers zat ook dichter op het slagveld en het nieuws bereikte veel sneller de huiskamer. Maar in '14-'18?"


In de pauze werden wijnglazen bijgevuld, boeken gesigneerd, loftuitingen uitgewisseld, en kon je de verbroedering meemaken tussen onze gastspreker en kersvers Moorselenaar Bart Van Loo - nóg een auteur wiens carrière in een stroomversnelling zit, en dat eveneens voor een stukje dankt aan opgemerkte passages bij DWDD.

De vragenronde na de pauze bleek er toch eentje voor de insiders. Veel vragen hadden te maken met personages die iets bij de lezer hadden losgemaakt. Die pastoor, had Roger Vangheluwe daarvoor model gestaan? Wat met de autistische trekjes van dokter Guillaume? Waarom komen er überhaupt geen echt positieve relaties in de roman voor?

Iemand meende een link te zien tussen Woesten en het werk van Philippe Claudel. Iets wat Kris, hoewel een fan van Claudel, toch relativeerde. "Iedereen heeft een eigen print in zijn hoofd van de boeken die hij leest, en misschien zorgt die blauwdruk wel voor de parallellen tussen boeken die in se behoorlijk van elkaar verschillen."


Wie Woesten had gelezen, genoot na. Wie Woesten nog moest lezen, zou dat snel doen, geïnspireerd door het vitale betoog van Van Steenberge. "Alsof ik mezelf bezig hoorde," zei Bart Van Loo, die zelf ook inzet op theatraliteit en performance.

Kris Van Steenberge had eerder op de avond uit Woesten voorgedragen, een stukje over het personage Elisabeth. Expressief en uit het blote hoofdDat maakte best indruk; het is eens iets anders dan een mummelende schrijver die half over zijn boek gebogen zit voor te lezen.

Tot volgend jaar!