De digitale bib in Nederland

Weekblad Vrij Nederland ging poolshoogte nemen in enkele Nederlandse bibliotheken in de provincie. Die hebben het moeilijk. Door bezuinigingen: filialen worden gesloten en wie verantwoordelijk is voor de inkoop, bestelt geen titels meer waarbij hij twijfels heeft.

In Nederland worden een deel van de inkomsten gehaald uit leengelden voor boeken. In Vlaanderen, waar geen leengelden worden aangerekend en alles wordt gefinancierd met openbare middelen, is er geen verschraling van het aanbod waarneembaar.

De uitleencijfers in Nederland laten, en dat is wel een parallel met Vlaanderen, een dalende trend zien in vergelijking met tien jaar geleden. "In de periode 1999-2010 nam het aantal uitgeleende non-fictieboeken af met 55,5 procent, het aantal fictieboeken met 34,6 procent. Bij de jeugdboeken liggen die percentages lager, non-fictie 36,1 procent en fictie 25,5 procent."

Men probeert daar iets aan te doen door de bibliotheek van haar stoffige imago te bevrijden. De collectie wordt steeds meer thematisch opgesteld, als in een winkel. Bibliotheekmedewerkers blijven niet meer achter hun balie zitten, maar gaan meer "in de winkel staan". Het is een evolutie die er ook in de Wevelgemse bibliotheek zit aan te komen, wanneer het vernieuwde bibliotheekgebouw klaar is.

Opvallend, en hoopvol voor de klassieke bibliotheek, is dat het "digitale lezen" nog niet loopt in Nederland. Ondanks alle onheilstijdingen uit Amerika als zou het e-book het papieren boek in no time verdringen. "Je kon hier een tijdje geleden e-readers lenen," zegt een bibliotheekmedewerkster, "maar daar zijn we mee gestopt. Ze liepen niet."

En e-books lenen, dat is ook zoiets, dat gaat ook gebeuren. Maar Joke weet eigenlijk niet hoe dat dan zou moeten. "Het is ook erg lastig met rechten, geloof ik." Nee, het fijne weet ze er niet van. Het zal haar tijd wel duren, zo lijkt ze te willen zeggen.